در سی و هشتمین سالگرد شهادت شهید اکبر قدیانی قرار داریم. شهید اکبر قدیانی از شهدای مسجد جواد‌الائمه‌(ع) است. وی مداح و موذن مسجد معروف جوادالائمه (ع) بود که سال‌ها با رژیم پهلوی مبارزه کرد و چند بار تهدید به ترور شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی همراه با اعضای مسجد جواد الائمه‌(ع) از جمله بهزاد بهزاد‌پور، امیر حسین فردی، مصطفی خرامان و فرج‌الله سلحشور فعالیت‌های زیادی انجام داد.
با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و در عملیات آزاد‌سازی خرمشهر شرکت کرد. شهید قدیانی نهم اردیبهشت 61 قبل از شروع عملیات، با بلندگوی گردان مقداد روضه آخرش را خواند و ساعاتی بعد از ناحیه گلو تیر خورد و با حنجره خونین به فیض شهادت نائل آمد.
شهید اکبر قدیانی در وصیت نامه‌اش نوشته بود: ما زخم‌خوردگان تیره‌ترین، سرد‌ترین، بلند‌ترین شب‌های جور بودیم. ما شلاق خوردگان یلدای ستم بودیم. اولین شعاع فجر را که دیدیم خیز گرفتیم. عاشقانه به سوی شفق دویدیم تا در چشمه خونین خورشید، زخم‌های استخوان‌گداز خویش را بشوییم؛ که ثابت کنیم: سرخی بالاترین رنگ است، نه سیاهی. که سیاهی می‌پوشد. سرخی می‌شوید و جلادان تاریخ را رسوا می‌کند. ما زنده به آنیم که آرام نگیریم، موجیم که آسودگی ما عدم ماست». سپیده‌دم خونین عشق، فرارسید دوستان.‌ای برادر!‌ای خواهر! تو را فقط یک وصیت، تو را فقط آخرین حرف که؛ خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی، خمینی را نگه‌دار.»